حضور مدیرعامل الوپیک، در رویداد «جاده ابریشم»

«الوپیک» شرکتی دانش‌بنیان است که برای ارائه راهکارهای نوین برای کاربران و جامعۀ استارت‌آپی تلاش می‌کند. در این مسیر، بنیان‌گذاران الوپیک همواره از هر فرصتی برای انتقال دانش و تجربیات خود به نسل جوان که مشتاق پیشرفت و یادگیری هستند، بهره برده‌اند و رویدادهایی را که می‌تواند به رشد تمامی اکوسیستم استارت‌آپی کمک کند مورد توجه قرار می‌دهند.

سخنرانی مهدی نایبی، بنیان‌گذار و مدیر عامل الوپیک در رویداد جاده ابریشم

رویداد «جادۀ ابریشم» که چهارشنبه دوازدهم اردیبهشت‌ماه و با حضور سخنرانان ایرانی و خارجی برگزار شد، نخستین رویداد ایرانی است که با هدف معرفی استارت‌آپ‌های ملی و جهانی فعالیت می‌کند. رویدادی که نه‌تنها موجب گسترش ارتباطات با نقاط مختلف جهان برای تبادل دانش و تجربیات است، که معیاری است برای سنجش بهترین‌ها. «مهدی نایبی» هم‌بنیان‌گذار و مدیر عامل الوپیک نیز از سخنرانان اصلی این رویداد بود و از دغدغه‌ها و چالش‌ها گفت:
عنوان صحبت من «مدیریت بحران در رکود اقتصادی» انتخاب شده است اما این موضوع کمی کسل‌کننده به نظر می‌رسد؛ بگذارید از الوپیک بگویم تا در حین صحبت‌هایم به این موضوع پرداخته باشم.
باید بگویم که سال ۹۷، سال سختی برای الوپیک و شخص من بود. چراکه ما در ابتدا رشد بی‌سابقه‌ای را تجربه کردیم و براساس همین رشد هم برای آینده برنامه‌ریزی کرده بودیم اما متاسفانه شرایط بیرونی، طبق پیش‌بینی‌‌ها ادامه پیدا نکرد. تحریم‌ها و تصمیمات آمریکا هر روز به نوعی ما را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد و از آن‌جا که «الوپیک» ماهیتی B2B دارد، این تغییرات بیش از سایرین، بر ما اثرگذار است. و شاید کمتر کارآفرینی مشکلاتی را که ما با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم، تجربه کرده باشد. مشکلاتی مثل: تحریم اپل، نداشتن دسترسی به Cloud، نداشتن دسترسی به بسیاری از سرویس‌هایی که استفاده از آن‌ها در سراسر جهان متداول است و باعث می‌شود که مشکلی برای فرستادن ایمیل، Push notification یا حتی به دست آوردن رفتار کاربر نداشته باشید.
با این‌ وجود، ما از سال گذشته به این فکر می کردیم که چطور می‌توانیم با وجود مشکلات همچنان به رشد خود با همان شیب گذشته ادامه بدهیم و در حقیقت بتوانیم تهدیدها را به فرصت تبدیل کنیم؟

سال ۹۷ سال سختی بود اما به‌نظر می‌رسد سال ۹۸ حتی سخت‌تر باشد!

البته این تدبیر و دور اندیشی، در جهان سابقه‌ای طولانی دارد. برای مثال به خاطر دارم که حدود ۲۶ سال پیش اولین بار فعالیت اقتصادیم را با خرید مقداری از سهام آمازون شروع کردم که آن زمان تازه در بورس ارائه شده بود. شرکتی که امروز همگی آن را می‌شناسیم و از ابعاد و درآمدش تعجب می‌کنیم، در آن زمان تنها محدود به فروش کتاب بود و از دید تحلیل‌گران یک کسب‌وکار محکوم به شکست. بنابراین، اگر ما هم به عنوان اعضای این اکوسیستم استارت‌آپی که -توان ایجاد تحول و تغییر را داریم- به‌جای تلاش برای پیدا کردن راه‌حل، فقط از شرایط گله کنیم و غر بزنیم آن‌وقت مردم چطور باید امیدوار باقی بمانند؟!
خوشبختانه سرویس الوپیک ارتباط نزدیکی با مردم دارد که این باعث می‌شود تا ما بتوانیم با ارائه هر خدمت جدید یا هر حرکت تازه، مشکلی را حل کنیم و با راحت‌تر کردن زندگی اطرافیانمان لااقل کمی پیشرفت داشته باشیم. مصداق این حرف من هم همکاری‌های تازۀ ما با «شرکت پست» و «یاران دریان» است.

اگر بخواهم کلمات کلیدی امسال را ذکر کنم اول باید بگویم: «استقامت»

اتفاقی که هیچ وقت فکر نمی‌کردیم بیفتد این بود که دسترسی‌های بدیهی ما به سرویس‌ها و امکانات مختلف قطع شد و از هر راهی هم که تلاش کردیم محدودیت‌ها را دور بزنیم، موفق نشدیم. مثلا زمانی که من به همراه شریکم «مهرشاد پزشک»، الوپیک را راه انداختیم هیچ وقت فکر نمی‌کردیم که روزی شرکت «اپل» مانع پیشرفت ما خواهد شد اما شاید سخت‌ترین صدمه را تا به حال از همین موضوع خورده باشیم. با این حال، تلاش کردیم الوپیک را به اشکال مختلف برای کاربران iOS هم قابل استفاده کنیم و درنتیجه وب‌سرویس را فعال کردیم. با وجود ایراداتی که ممکن است به آن وارد باشد اما افتخار ما این است که توانستیم آن را طی تنها چند روز بعد از اعمال تحریم‌ها از سوی شرکت اپل به بازار ارائه کنیم.

از افتخارات ماست که تنها چند روز پس از تحریم اپل، توانستیم نسخۀ وب «الوپیک» را منتشر کنیم

مورد دوم، مبحث «به دست آوردن رفتار کاربران» است و از آنجا که تعداد کاربران ما بالاست، اگر بخواهیم این اطلاعات را از شرکت‌های خارجی بگیریم، قراردادی پرهزینه خواهد بود. زمانی‌که ما در ابتدا برای “User tracking”  با یک شرکت خارجی قرارداد بستیم، مبلغ قرارداد برای ما نزدیک به ده میلیون تومان بود اما همین قرارداد امروز و با افت ارزش ریال، برای ما تا نزدیک به ۸۰ میلیون تومان هزینه دارد. در چنین شرایطی اولین قدم این است که به‌دنبال سرویس‌های مشابه در داخل ایران باشید و درنتیجه به‌نظر من این برای راه‌اندازی سرویس‌های داخلی یک فرصت مناسب است تا کسانی که ایدۀ راه‌اندازی کسب‌وکار را دارند، در بخش‌های بنیادین و ضروری استارت‌آپ‌ها سرمایه‌گذاری و فعالیت کنند. و به این علت که هیچ کدام از ما استارت‌آپ‌ها نمی‌توانیم در استفاده از خدمات خارجی ریسک کنیم، حتما از سرویس‌های داخلی استقبال خواهیم کرد؛ چراکه هر بار یکی از این سرویس‌ها ما را تحریم می‌‌کنند، اپلیکیشن ما از کار می‌افتد. بنابراین، من پیشنهاد می‌کنم اگر کسی به دنبال ایجاد کسب‌وکار جدید است، از این بحران به عنوان فرصت استفاده کند.
مبحث دوم که برای ما چالش بزرگی بوده است و شاید از بیرون به چشم نیاید، مسئله «منابع انسانی» است. اگر شما به زمان تاسیس الوپیک برگردید و با دوستانی صبحت می‌کردید که در آن زمان کار را با ‎آن‌ها شروع کردیم، اکثرشان می‌گفتند که می‌خواهند از ایران بروند. اما بعد از گذشت چند ماه توانستیم نشان بدهیم که با توجه به بازاری که در آن زمان در ایران وجود داشت هم می‌شود کارهای زیادی اینجا انجام داد و از رفتن نیروهای انسانی جلوگیری کرد. بعد از اینکه تلاش‌های ما به بار نشست، شاید از ۵۰ درصدی که می خواستند ایران را ترک کنند، حدود ۵ درصد هنوز این تصمیم را داشتند و امیدی که به وجود آمد در نتیجۀ این تلاش‌ها بود. هرچند که با سخت شدن شرایط، برای زنده نگه‌داشتن مجموعه مجبور شدیم تا در نهایت احترام، با تعدیل هدفمند برخی بخش‌ها را کوچکتر کنیم تا قسمت‌های حیاتی‌تر همچنان بتوانند به کار خود ادامه بدهند.
موضوع دیگر، تاثیر تورم روی کسب و کارهایی مثل ماست. سال گذشته و طبق پیش‌بینی‌ها ما باید به «نقطۀ سر به سری» می‌رسیدیم اما متاسفانه این امر به دلیل کاهش ارزش ریال محقق نشد. درنتیجه هزینه‌های ما به شدت افزایش پیدا کرد درحالی که نمی‌توانستیم قیمت خدماتمان را به همان نسبت افزایش بدهیم. بنابراین، شما مجبورید با اتفاقات غیرمترقبه کنار بیایید و مسائلی را که خارج از توان و اختیارات شماست بپذیرید، حتی اگر در ابتدای امر علاقه‌ای به پذیرفتن آن نداشتید.
اکوسیستم، امسال نیاز به همکاری و همیاری همه‌جانبه با هم دارد چراکه به نظر می‌رسد امسال دشوارترین سال باشد و اگر از هر نظر همکاری –چه از نظر ادغام و چه از دیگر جنبه‌ها مثل همکاری الوپیک با تامین‌اجتماعی- وجود نداشته باشد، نمی‌توانیم از این دوره به سلامت عبور کنیم. یکی از اتفاقات مثبتی که این اواخر افتاد، تغییر تفکر مسئولین در قبال گذار از سیستم سنتی به مدرنیته با استفاده از استارت‌آپ‌ها بود. شرکت پست و تاکسیرانی هم از دیگر شرکت‌هایی است که می توانم به آن‌ها اشاره کنم.

در مجموع، اگر بخواهم کلمات کلیدی امسال را ذکر کنم اول باید بگویم: «استقامت.»
درست است که شرایط سخت شده و اتفاقات بعضا غیر منتظره‌ای روی می‌دهد اما همان‌طور که گفتم، اگر ما نتوانیم ادامه بدهیم و انرژی خود را حفظ کنیم، باید همه‌چیز را تعطیل کنیم و این غیرممکن است.
دوم، «چابکی» است. اتفاقی که به‌طور طبیعی طی ده سال رخ می‌داد خیلی سریع پیش آمد و باعث شد شرکت‌های سنتی و شرکت‌هایی که به‌طور مصنوعی زنده مانده بودند، از چرخۀ کسب‌وکار حذف شوند. و این فرصت خوبی است که به ما نشان می‌دهد، چطور می‌توانیم از این فضا استفاده کنیم و علت این امر هم همان «چابک» بودن شرکت‌هایی مثل ماست و شرکت‌های سنگین قدیمی امکان این چرخش و واکنش سریع را ندارند. در این مسیر هم توصیه می‌کنم کمی خونسرد باشیم و مشکلات را کنار بگذاریم.