نقد و بررسی موتورسیکلت های باجاج | بالا رفتن از پلکان تجربه

برای کسی که موتورسیکلت دارد یا به این دنیای پرهیجان علاقه‌مند است، باجاج نام ناآشنایی نیست. البته که برای دومین شرکت بزرگ هند و سومین شرکت بزرگ جهان در حوزه کاری خود، این شهرت عجیب هم نیست.

خط تولید باتجربه باجاج خاطره‌های چند نسل را تولید کرده است؛ از سری اول وسپا در دهه ۶۰ میلادی تا جدیدترین مدل‌های امروزی پالس. اگر به فکر خرید موتورسیکلت یا مشتاق دریافت اطلاعات جدید درباره موتورسیکلت‌ها هستید، در این مقاله با ما همراه شوید تا پس از مروری بر تاریخچه این شرکت بزرگ هندی، به معرفی مدل‌هایی که امروز در بازار دارد، بپردازیم.

داستان باجاج از کجا شروع شد؟

نقطه آغاز فعالیت باجاج به ۷۷ سال پیش (سال ۱۹۴۵ میلادی) و ایجاد شرکت بازرگانی Bachhraj در هند برمی‌گردد. فعالیت اصلی این شرکت واردات و فروش وسایل نقلیه دوچرخه و سه‌چرخه در بازار هند بود و فروش خوبی هم داشت. بعد از چند سال فعالیت، شرکت که حالا به نام Bajaj Auto شناخته می‌شد، با همکاری شرکت ایتالیایی Piaggio اولین خط تولید خود در هند را برای تولید وسپا ۱۵۰ راه‌اندازی کرد. وسپا خیلی زود محبوب شد و توجه‌ها را به باجاج جلب کرد.

تا سال ۱۹۷۰، باجاج ۱۰۰.۰۰۰ دستگاه موتور تولید کرده بود. طی ۱۰ سال بعد یک موتور جدید، یک اسکوتر و یک سه‌چرخه هم به تولیدات باجاج اضافه شد. در نیمه دهه ۸۰ کارخانه جدید باجاج هم شروع به کار کرد. یک سال بعد در همکاری مشترکی با شرکت ژاپنی مشهور، کاوازاکی، موتور باجاج KB100 به بازار آمد که محصولی انقلابی برای این شرکت محسوب می‌شد. طی ۱۰ سال بعدی باجاج سه مدل جدید دیگر هم وارد بازار کرد. در سال ۱۹۹۵ پس از پنجاه سال فعالیت باجاج ۱۰ میلیون دستگاه از تولیدات خود را در بازار هند فروخته بود.

تا پیش از آغاز قرن جدید دو مدل دیگر هم به بازار عرضه شد. یکی از این دو مدل موتورسیکلت باجاج باکسر بود که در ایران هم پرطرفدار شد و هنوز هم مرکب بسیاری از موتورسواران ایرانی است. اوایل دهه ۲۰ باجاج نسل جدید موتورهای خود را معرفی کرد. سری جدیدی به نام پولسار که البته در ایران بیشتر به نام پالس شناخته می‌شود. موتوری اسپورت با ظاهری مدرن و متفاوت. ۱۰ سال بعدی به گسترش فعالیت‌های باجاج، معرفی چند مدل جدید و ارتقا دادن مدل‌های پالس گذشت. افزایش چشم‌گیر صادرات باجاج به کشورهای دیگر هم ارمغان همان سال‌هاست.

در دهه بعدی دو موتورسیکلت خاص و پرچم‌دار توسط باجاج معرفی شد. سری جدید دومینار ۴۰۰ که در سال ۲۰۱۶ پا به بازار گذاشت و آخرین نسخه‌های پالس یعنی F250 و N250. اکنون باجاج در تعهدی عمیق به تلاش در راستای حفظ محیط زیست، روی تولید وسایل نقلیه الکتریکی متمرکز است و گرچه هنوز حاصل نتایج به بازار نیامده، اما به نظر می‌رسد آینده شاهد اتفاقات خوبی خواهد بود.

نقد و بررسی موتورهای باجاج در ۲۰۲۲

در این هفتاد و چند سال فعالیت، باجاج مدل‌های بسیار زیادی را روانه بازار کرده که بیشتر آن‌ها امروز ازرده تولید خارج شده‌اند و اگر هم بتوانید پیدا کنید، دست دوم هستند. به همین دلیل تصمیم گرفتیم به بررسی مدل‌هایی بپردازیم که در حال حاضر در کارخانه‌های باجاج اتو تولید می‌شوند. این مدل‌ها شامل خانواده هفت‌نفره پالس، مجموعه‌های دوتایی دومینار، اونجر و پلاتینا و موتور CT110X می‌شوند.

در ادامه این مطلب می‌توانید با جدیدترین مدل‌های موتورسیکلت باجاج آشنا شوید و آن‌ها را با هم مقایسه کنید.

موتور باجاج پالس NS200

NS200 طراحی ظاهری جذابی دارد و اگر آن را از نزدیک دیده باشید می‌دانید که زیباتر از عکس‌هایش است. نکته خاص در طراحی این موتور قرار گرفتن لوله اگزوز زیر بدنه است که در کنار طراحی جدید باک بنزین و چراغ‌ها، اسپرت بودن پالس را بیش از همیشه به رخ می‌کشد.

قدرت این موتورسیکلت از موتور ۱۹۹.۵ سی‌سی آن تامین می‌شود. پیشرانه تک‌سیلندر ۴ سوپاپ آن توان ۲۳ اسب بخار در ۹۵۰۰ دور در دقیقه تولید می‌کند و بیشینه گشتاور ۱۸ نیوتن‌متر در ۸۰۰۰ دور در دقیقه است. یک گیربکس ۶سرعته با کلاچ دستی وظیفه انتقال این نیرو به چرخ عقب را بر عهده دارد. این موتور اسپرت که سیستم سوخت‌رسانی کاربراتوری دارد در ۴.۸ ثانیه از ۰ به سرعت ۶۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد.

سیستم خنک‌کننده مایع در پالس NS200 کارآیی موتور را افزایش داده است. ترمز جلو و عقب هر دو دیسکی و به ترتیب ۲۸۰ و ۲۳۰ میلی‌متری هستند. به لطف سیستم تعلیق جلو متشکل از کمک‌فنر تلسکوپی و بوش‌های ضداصکاک و کمک فنر گازی در عقب، باجاج پالس NS200 سواری نرم و راحتی برای راکب خود به ارمغان می‌آورد.

موتور باجاج پالس RS200

اگر از ظاهر دلربای این نسخه جدیدتر بگذریم، موتور داخلی RS200 کاملا مشابه NS200 است. این موتورسیکلت به یک پیشرانه تک‌سیلندر ۴زمانه با ۴ سوپاپ مجهز است که می‌تواند ۲۴.۵ اسب بخار توان در ۹۷۵۰ دور در دقیقه تولید کند و به گشتاور ۱۸.۶ نیوتن‌متر در ۸۰۰۰ دور در دقیقه برسد. انتقال این نیرو به چرخ عقب هم از طریق یک گیربکس ۶سرعته میسر می‌شود. بر خلاف مدل قبلی، RS200 سیستم سوخت‌رسانی انژکتوری دارد و شتاب ۰ تا ۶۰ آن ۵.۴ ثانیه طول می‌کشد. حداکثر سرعت این موتورسیکلت ۱۴۸ کیلومتر در ساعت است.

در سیستم تعلیق جلو از کمک‌فنر تلسکوپی و در سیستم تعلیق عقب از کمک فنر گازی کمک گرفته شده تا سواری پالس RS200 نرم و راحت باشد. در این مدل هم ترمزها دیسکی هستند و تفاوت RS200 با NS200 در اندازه دیسک‌ها و مجهز شدن به سیستم ABS است.

موتور باجاج پالس NS160

با وجود این که چند سالی از معرفی پالس NS160 می‌گذرد، ظاهر آن هنوز چشم‌نواز است. طراحی دورنگ بدنه جذابیت آن را بیشتر کرده و گلگیر عقب گرچه به علت قوانین جدید در طرح گنجانده شده، اما ظاهر ناخوشایندی ندارد. موتور ۱۶۰.۳ سی‌سی NS160 می‌تواند قدرتی معادل ۱۵.۵ اسب بخار در دور موتور ۸۵۰۰ تولید کند و گشتاور بیشینه آن ۱۴.۶ نیوتن‌متر در ۶۵۰۰ دور در دقیقه است؛ عملکردی که برای موتور سیکلتی با این حجم موتور قابل قبول به نظر می‌رسد.

NS160 شتاب‌گیری خوبی دارد و البته به سیستم ترمز مناسبی هم مجهز است. برای چرخ جلو ترمز دیسکی و برای چرخ عقب ترمز کاسه‌ای در نظر گرفته شده است. سیستم تعلیق این موتور دقیقا مشابه NS200 است و یک گیربکس دستی ۵سرعته دارد. ایراد اصلی NS160، افزایش لرزش‌ها در دور موتورهای بالای ۴۰۰۰ است.

موتور باجاج پالس NS125

NS125 نسخه سبک سری NS پالس برای مبتدیان است؛ موتوری سبک‌تر با همان ظاهر اسپرت و هیجان‌انگیز. موتور داخلی آن ۱۲۴ سی‌سی حجم دارد و ۱۲ اسب بخار در دور موتور ۸۵۰۰ نیرو تولید می‌کند که به کمک یک گیربکس ۵سرعته به چرخ عقب منتقل می‌شود.

بیشینه گشتاور در این مدل ۱۱ نیوتن‌متر در دور موتور ۶۰۰۰ است. سیستم سوخت‌رسانی NS125 انژکتوری است. برای تعلیق جلو آن از کمک‌فنر تلسکوپی معمولی و برای تعلیق عقب از کمک‌فنر دابل شاک استفاده شده‌ است. برای چرخ جلو از ترمز دیسکی ۲۴۰ میلی‌متری و برای چرخ عقب از ترمز کاسه‌ای ۱۳۰ میلی‌متری استفاده شده که برای این موتور سبک مناسب به نظر می‌رسد.

موتور باجاج پالس ۱۵۰

طرفداران پالس ۱۵۰ عاشق ظاهر اسپرت و تهاجمی و چراغ‌های جلوی آن هستند. موتور ۴زمانه ۲ سوپاپ آن با حجم ۱۴۹.۵ سی‌سی، ۱۴ اسب بخار در دور ۸۵۰۰ نیرو تولید می‌کند و به بیشینه گشتاور ۱۳.۲۵ در دور ۶۵۰۰ می‌رسد. سیستم تعلیق جلو از کمک‌فنر تلسکوپی بهره می‌برد و برای سیستم تعلیق عقب آن از تکنولوژی Nitrox استفاده شده که وعده یک سواری راحت را به موتورسواران می‌دهد. ترمز چرخ جلو دیسکی ۲۶۰ میلی‌متری مجهز به ABS است و ترمز عقب دیسکی ۱۳۰ میلی‌متری است. فاصله ۱۳۲۰ میلی‌متری محورها و تایر بدون تیوب در کنار این ترمزها ثبات باجاج پالس ۱۵۰ هنگام رانندگی را تضمین می‌کنند.

موتور باجاج پالس ۱۲۵

باجاج در طراحی ظاهری موتورسیکلت‌های خود به جلوه اسپرت و پرقدرت توجه ویژه‌ای داشته و در پالس ۱۲۵ تلاش کرده با صندلی دوتکه، لوگوهای سه‌بعدی روی بدنه، هایلایت‌های نئونی و رینگ‌های آلیاژی مشکی این توجه را به رخ بکشد. قلب پالس ۱۲۵ یک موتور ۴زمانه ۲سوپاپ با حجم ۱۲۴.۴ سی‌سی است که در دور ۸۵۰۰ معادل ۱۱.۸ اسب بخار نیرو تولید می‌کند و در دور ۶۵۰۰ به بیشینه گشتاور ۱۰.۸ نیوتن‌متر می‌رسد. ترمز جلوی آن دیسکی ۲۴۰ میلی‌متری و ترمز عقب آن کاسه‌ای ۱۳۰ میلی‌متری در نظر گرفته شده است.

کمک‌فنر جلوی تلسکوپی و سیستم تعلیق ۵پله‌ای Nitrox عقب، هندلینگ و پایداری فوق العاده‌ای را برای پالس ۱۲۵ فراهم می کند. در کنار آن، طراحی جدید صندلی‌ها راحتی بیشتری را هم برای سوار و هم برای سرنشین فراهم می‌کند.

موتور باجاج پالس ۲۵۰

بالاخره نوبت به قدرتمندترین موتورسیکلت سری پولسار یا پالس رسیده است. باجاج در طراحی ظاهر این موتورسیکلت هم تلاش کرده با استفاده از دو طیف رنگ و استفاده از رنگ تیره‌تر در جلو نسبت به عقب، قدرت بالا و حالت تهاجمی آن را به تصویر بکشد. ظاهر جدید اگزوز هم به تکمیل این چهره خشن کمک می‌کند.

موتور تک‌سیلندر ۴زمانه آن ۲۴۹ سی‌سی حجم دارد. در دور ۸۷۵۰ نیروی تولیدی موتور به ۲۴.۵ اسب بخار می‌رسد و در دور ۶۵۰۰ شاهد بیشینه گشتاور ۲۱.۵ نیوتن‌متر خواهید بود. انتقال نیروی موتور به چرخ عقب به کمک یک گیربکس ۵سرعته به بهترین نحو انجام می‌شود. ترمز جلو دیسک ۳۰۰ میلی‌متری مجهز به ABS و ترمز عقب دیسک ۲۳۰ میلی‌متری است. سیستم تعلیق در جلو شامل کمک‌فنر تلسکوپی ۳۷ میلی‌متری و در عقب شامل کمک‌فنر مونوشاک با تکنولوژی Nitrox است.

موتور باجاج اونجر ۲۲۰ و اونجر ۱۶۰

حالا که صحبت از خانواده پرجمعیت پولسار تمام شد بهتر است به سرغ خانواده‌های کوچک‌تر باجاج برویم. موتورسیکلت‌های باجاج اونجر (Avenger) که در دو مدل ۲۲۰ و اونجر ۱۶۰ به بازار عرضه شده‌اند، تنها در چند مشخصه ساده با هم متفاوت‌اند. طراحی کلی بدنه در هردو تقریبا یکسان است و تفاوت‌ها در ظرافت‌هایی مانند شیوه طرح و رنگ روی باک به چشم می‌خورد. تفاوت اصلی دیگر، وجود پشتی سرنشین در اونجر ۲۲۰ است.

 اولین تفاوت که احتمالاً از اسم آن ها هم پیداست،  تفاوت در حجم موتور است.  موتور هر دو مدل، تک‌سیلندر ۴زمانه و ۲سوپاپ است و سیستم سوخت‌رسانی انژکتوری دارد.  موتور اونجر ۲۲۰،  دقیقا ۲۲۰ سی‌سی حجم دارد به کمک مایعات خنک می‌شود. این موتور در دور ۸۵۰۰، معادل ۱۹ اسب بخار  نیرو تولید می‌کند و در دور ۷۰۰۰ به بیشینه گشتاور ۱۷.۵۵ نیوتن‌متر می‌رسد. در مقابل موتور کوچک و ۱۶۰ سی‌سی اونجر ۱۶۰  هواخنک است و ۱۵ اسب بخار در ۸۵۰۰ دور در دقیقه نیرو تولید می‌کند.  بیشینه گشتاور آن در ۷۰۰۰ دور ۱۳.۷ نیوتن‌متر است.

 سیستم تعلیق و ترمز هر دو موتور کاملا مشابه است. برای تعلیق جلو کمک‌فنرهای تلسکوپی با بوش‌های ضد اصطکاک و برای تعلیق عقب کمک‌فنر دابل شاک ۵مرحله‌ای در نظر گرفته شده است. ترمز جلو هر دو،  ترمز دیسکی ۲۸۰ میلی‌متری مجهز به abs و ترمز عقب ترمز کاسه‌ای ۱۳۰ میلی‌متری است. وجود ترمز کاسه‌ای در چرخ عقب شاید اصلی‌ترین نقطه ضعف این خانواده کوچک باشد.

موتور باجاج پلاتینا ۱۰۰ و پلاتینا ۱۱۰

خانواده کوچک و دونفره پلاتینا، موتورهای شهری سبک کارخانه باجاج هستند. پلاتینا ۱۰۰ و پلاتینا ۱۱۰ از نظر ظاهری تفاوت چندانی با هم ندارند و تنها تفاوت قابل توجه میان آن‌ها در طرح و رنگ‌ها دیده می‌شود. از نظر ساختار فنی گرچه شباهت‌ها بین این دو بسیار زیاد است اما تفاوت‌های ظریف متعددی با هم دارند.

موتور پلاتینا ۱۱۰ یک موتور تک‌سیلندر ۴زمانه  با حجم ۱۱۵.۵ سی‌سی است و در دور ۷۰۰۰ معادل ۸.۵ اسب بخار نیرو تولید می‌کند. بیشینه گشتاور آن ۹.۸ نیوتن‌متر در دور ۵۰۰۰ است. نیرو توسط یک گیربکس ۵سرعته به چرخ عقب منتقل می‌شود و حداکثر سرعت پلاتینا ۱۱۰، ۹۰ کیلومتر در ساعت است.

موتور پلاتینا ۱۰۰ یک موتور تک‌سیلندر ۴زمانه از نوع DTS-i است‌.  این موتور با حجم ۱۰۲ سی‌سی، ۷.۹ اسب بخار توان در دور ۷۵۰۰ تولید می‌کند و در دور ۵۰۰۰ به بیشینه گشتاور ۸.۳ نیوتن‌متر می‌رسد. گیربکس این مدل ۴سرعته و حداکثر سرعت آن ۹۰ کیلومتر در ساعت است.

 سیستم تعلیق جلو هردو مدل شامل کمک‌فنر هیدرولیک تلسکوپی ۱۳۵ میلی‌متری و سیستم تعلیق عقب هردو کمک‌فنر معمولی ۱۱۰ میلی‌متری است. این دو مدل در ترمزها هم با یکدیگر متفاوت‌اند.  در پلاتینا ۱۰۰ ترمز جلو ترمز کاسه‌ای ۱۳۰ میلی‌متری و ترمز عقب ترمز کاسه‌ای ۱۱۰ میلی‌متری ضد لغزش است. ترمز عقب پلاتینا ۱۱۰ ترمز کاسه‌ای ۱۱۰ میلی‌متری مجهز به CBS است اما ترمز جلو آن در دو مدل کاسه‌ای ۱۳۰ میلی‌متری و دیسکی ۲۴۰ میلی‌متری ارائه می‌شود.

در کل موتورهای باجاج پلاتینا مناسب سواری شهری و در ترافیک هستند و نباید از آن‌ها انتظار سرعت و شتاب بالا و غرش‌های هیجان‌انگیز یک موتور اسپرت را داشته باشید.

موتور باجاج CT100 X

یک مدل شهری دیگر از باجاج برای آن‌ها که در شهرهای شلوغ و پرترافیک زندگی می‌کنند‌. CT100 X طراحی ساده‌ای دارد وتنها زینت آن ترکیب رنگ‌ها در جلو و بدنه موتور است. البته باید گفت که طراحی آن از بسیاری از مدل‌های شهری مشابه برندهای دیگر جذاب‌تر است. CT100 X در سه ترکیب رنگ به مشتریان ارائه می‌شود.

در سینه CT100 X یک موتور تک‌سیلندر ۴زمانه با حجم ۱۱۵.۴۵ سی‌سی و سیستم سوخت‌رسانی الکترونیک جای گرفته است. بیشترین توان آن ۸.۶ اسب بخار در دور موتور ۷۰۰۰ و بیشترین گشتاور آن ۹.۸۱ نیوتن‌متر در ۵۰۰۰ دور است. این توان به کمک گیربکس ۴سرعته به چرخ عقب منتقل می‌شود و به CT100 X کمک می‌کند به حداکثر سرعت ۹۰ کیلومتر در ساعت برسد.

 سیستم تعلیق جلو از یک کمک‌فنر هیدرولیک تلسکوپی ۱۲۵ میلی‌متری تشکیل شده است و برای عقب از سیستم فنر در فنر ۱۰۰ میلی‌متری استفاده کرده‌اند. ترمز جلو CT100 X یک ترمز کاسه‌ای ۱۳۰ میلی‌متری است  و در عقب یک ترمز کاسه‌ای ۱۱۰ میلی‌متری مجهز به CBS قرار گرفته است.

موتور باجاج دومینار ۴۰۰

بالاخره نوبت به پرچمدار مشهور باجاج رسید. موتورسیکلت دومینار ۴۰۰، با ظاهر عضلانی خود و خطوط حجمی زیاد در طراحی کاملا قدرت و خشونت خود را به نمایش می‌گذارد. عجیب نیست که این ظاهر دلربا متعلق به گران‌قیمت‌ترین محصول شرکت هندی باجاج باشد.

قلب تپنده دومینار ۴۰۰ موتور تک‌سیلندر ۴زمانه و ۴سوپاپی است که با کمک مایعات خنک می‌شود. حجم این موتور ۳۷۳.۳ سی‌سی است و در دور موتور ۸۸۰۰ نیروی ۴۰ اسب بخار تولید می‌کند. بیشینه گشتاور آن در دور ۶۵۰۰، ۳۵ نیوتن‌متر است. گیربکس ۶سرعته دومینار ۴۰۰ این توان را به سوی چرخ عقب هدایت می‌کند.

برای سیستم تعلیق جلو آن از کمک‌فنر تلسکوپی ۴۳ میلی‌متری و کمک‌فنر دوشاخ ۱۳۵ میلی‌متری کمک گرفته شده است. قرار گرفتن کمک‌فنر مونوشاک قابل تنظیم با تکنولوژی Nitrox و یک کمک‌فنر ساده ۱۱۰ میلی‌متری در عقب سواری آن را فوق‌العاده نرم و روان کرده است. ترمز دیسکی دومینار ۴۰۰ در جلو ۳۲۰ میلی‌متری و در عقب ۲۳۰ میلی‌متری است و هر دو به سیستم ABS مجهزند.

موتور باجاج دومینار ۲۵۰

دومینار موتور ویژه‌ای بود که هرکسی توان خرید آن را نداشت و با وجود مشخصات بسیار خوبی که داشت، شاهد استقبال گسترده‌ای نبود. این شد که باجاج به فکر ارائه نسخه دوم سری دومینار افتاد و دومینار ۲۵۰ با مشخصات نزدیک به دومینار ۴۰۰ و قیمت کمتر وارد شد. دومینار ۲۵۰ اگرچه در جذابیت ظاهری به پای برادر بزرگ خود نمی‌رسید اما همچنان جذاب و هیجان‌انگیز بود.

از آن‌جا که شباهت بین این دو مدل بسیار زیاد است و در پاراگراف قبل همه را توضیح دادیم، در این بخش فقط به تفاوت‌های دومینار ۲۵۰ با دومینار ۴۰۰ می‌پردازیم. نوع موتور در هر دو کاملا یکسان است و تفاوت اصلی حجم موتور است. موتور ۲۴۸.۷ سی‌سی این مدل ۲۷ اسب بخار توان در دور ۸۵۰۰ تولید می‌کند و بیشینه گشتاور آن ۲۳.۵ نیوتن‌متر در دور ۶۵۰۰ است. تنها تفاوت سیستم تعلیق دو موتورسیکلت، کاهش ۶ میلی‌متری در اندازه کمک‌فنر تلسکوپی جلو است. در سیستم ترمز هم به جز کاهش ۲۰ میلی‌متری قطر دیسک جلو تفاوت دیگری وجود ندارد.

جمع‌بندی: باجاج در حرکت به سوی آینده

شرکت موتورسیکلت‌سازی هندی باجاج در طی بیش از ۷۰ سال فعالیت خود مدل‌های بسیار متنوعی تولید کرده و هر بار تلاش کرده ویژگی‌های موتورهای قبلی را ارتقا دهد. به همین دلیل است که بخش تحقیق و توسعه این کارخانه بزرگ مشهور است و همیشه برای حرکت به سوی آینده تلاش می‌کند. در حال حاضر نیز بیانیه‌های باجاج اتو نشان از تحقیقات آن‌ها روی تولید موتورسیکلت‌های الکتریکی و تلاش برای تولید موتوری متفاوت از اسکوترهای برقی موجود در بازار دارد. مطمئنا دیدن یک موتور اسپرت الکتریکی برای همه ما هیجان‌انگیز خواهد بود و امیدواریم باجاج بتواند این رویا را به واقعیت پیوند بزند.