نگاهی به وانت ال ۹۰ از تمام زوایا

بازار خودروهای باربری شهری یا پیکاپ کاملا با بازار خودروهای سواری متفاوت است. وانت‌ها کاربرد تجاری دارند و هیچکس برای استفاده شخصی وانت نمی‌خرد. خرید وانت نوعی سرمایه‌گذاری در کسب‌وکار به حساب می‌آید و باید درباره آن حساب‌شده تصمیم بگیرید.

در وبلاگ الوپیک پیش از این وانت‌های مختلفی را نقد و بررسی کرده‌ایم. از وانت های کلاسیک که سال‌های سال بازار ایران را در دست داشتند مانند نیسان آبی زامیاد و وانت پیکان گرفته تا نمونه‌هایی که در ده سال اخیر وارد بازار شده‌اند مانند آریسان و پراید وانت. حالا هم نوبت به بررسی وانت ال ۹۰ رسیده است. اول نگاهی کوتاه به تاریخچه تولید این وانت و حضورش در بازار ایران می‌اندازیم و بعد به سراغ بررسی آن از جوانب مختلف می‌رویم.

تاریخچه وانت ال ۹۰: از رومانی به فرانسه، از فرانسه به ایران

خودرویی که ما در ایران با نام تندر ۹۰ می‌شناسیم یکی از محصولات «داچیا»، خودروساز رومانیایی است. کمپانی فرانسوی رنو این شرکت را خریداری کرد و این خودرو هم با نام لوگان وارد بازار شد. چند سال بعد از عرضه لوگان به بازار، در سال ۲۰۰۷ نسخه پیکاپ لوگان معرفی و یک سال بعد هم وارد بازار شد.

البته حالا ۱۰ سالی می‌شود که تولید لوگان پیکاپ در اروپا متوقف و وانت داچیا داکر Dokker جایگزین آن شده است.

در سال ۱۳۹۳ پس از۱۸ کشمکش‌های بسیار، بالاخره این وانت با نام وانت تندر ۹۰ وارد ایران شد و حالا با همکاری شرکت‌های ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو تولید و عرضه می‌شود. پیش از وانت ال ۹۰، خودرو سواری لوگان یا همان تندر ۹۰ وارد بازار ایران شده بود و به علت کیفیت خوب و قیمت مناسب میان مردم محبوبیت داشت. وانت ال ۹۰ هم به خوبی این سنت خانوادگی را به جا آورده است.

طراحی ظاهری: اروپا، در آغاز قرن بیست و یکم

اگر از روبه‌رو به وانت تندر ۹۰ خالی از بار نگاه کنید، بعید است بتوانید تفاوتی بین خودرو سواری تندر ۹۰ و نسخه وانت پیدا کنید. طراحی این وانت کاملا متعلق به سبک خودروهای اقتصادی اروپا در سال‌های اول قرن بیست و یکم است؛ ساده، منحنی، مختصر و مفید!

احتمالا خودتان خوب ظاهر تندر ۹۰ را می‌شناسید. با این حال نمی‌توان از هماهنگی زیبای طراحی جلوپنجره، چراغ‌ها و سپر چیزی نگفت. در مرکز سپر یک دریچه هوا و در گوشه‌های پایینی آن چراغ‌های مه‌شکن قرار گرفته‌اند.

به ستون B و C در وانت ال ۹۰ نگاه کنید. طراح می‌توانست به سادگی یک پنجره سه‌گوش یا چهارگوش را در طرح بگنجاند و کار را تمام کند؛ اما انتخاب دیگری داشت. پنجره‌ای با خطوط منحنی و متفاوت. ستون عقب ال ۹۰ با قطر زیاد طراحی شده و ظاهری شبیه به وانت‌های آمریکایی El Camino دارد.

عرض وانت ال ۹۰ نسبت به نسخه سواری تغییری نکرده اما آینه‌های بغل بزرگ‌تر هستند و دید گسترده‌تری دارند. کف وانت ال ۹۰ از سطح زمین ۱۶ سانتی‌متر فاصله دارد و از رقیب اصلی خود یعنی وانت آریسان بلندتر است. اگر انحنای خاص پنجره‌ها را کنار بگذاریم، نمای جانبی بدنه این وانت المان خاصی ندارد و کاملا ساده طراحی شده است. تنها یک زه کناری نسبتا پهن روی بدنه جانبی کار شده است.

نمای عقب را باید از دو زاویه مختلف بررسی کرد: نمای پشت کابین و نمای پشت محفظه بار. پشت کابین و در انتهای سقف، چراغ ترمز سوم به حالت کشیده و افقی قرار گرفته است. برای حفاظت بیشتر، یک رول‌بار صاف و مستحکم از دو طرف روی شیشه عقب قرار گرفته است.

چراغ‌های عقب وانت تندر ۹۰ شبیه چراغ‌های عقب خودروهای سواری کلاس استیشن طراحی شده‌اند. روکشی از جنس الیاف مقاوم روی کف و لبه‌های محفظه بار کار شده و قلاب‌هایی هم وجود داردم که مهار بار به وسیله کش یا طناب را آسان‌تر می‌کند.

طراحی داخلی: جادار و باکلاس!

فضای داخلی کابین برای رانندگان پیکاپ‌های کوچک اهمیت زیادی دارد. با نشستن در کابین وانت تندر ۹۰ اولین چیزی که به چشم می‌آید فضای باز و جادار آن است. صندلی‌ها راحت و ارگونومیک هستند و پشت صندلی‌ها حدود ۳۰۰ لیتر فضای خالی برای قرار دادن لوازم کوچک و ضروری وجود دارد. صندلی‌ها کاملا تا می‌شوند تا جای دادن وسایل در بخش عقب کابین به راحتی امکان‌پذیر باشد.

فضای داخلی وانت کاملا شبیه نسخه سواری ال ۹۰ است. طراحی داخلی صفحه داشبورد و فرمان از رقبا بسیار جذاب‌تر است. نشستن پشت فرمان وانت ال ۹۰ نسبت به اکثر وانت‌های موجود در بازار ایران حس بهتر و باکلاس‌تری به راننده می‌دهد.

ظرفیت حمل بار: سرآمد میان رقبا

وانت تندر ۹۰ با ۸۰۰ کیلوگرم ظرفیت حمل بار، نسبت به رقبای هم‌رده خود یعنی آریسان و پراید وانت بهتر عمل می‌کند. طول ۱۸۰ سانتی‌متری و عرض ۱۳۰ سانتی‌متری محفظه بار در کنار توان خوب موتور و سیستم تعلیق مناسب، باعث شده تندر وانت در حمل بارهای متناسب با ظرفیتش مشکلی نداشته باشد. در اطراف محفظه بار ۱۶ قلاب مختلف برای بستن بار با کمک کش یا طناب وجود دارد که خیالتان را راحت می‌کند.

حالا که از توان موتور و سیستم تعلیق صحبت کردیم، وقت آن از که به سراغ بررسی مشخصات فنی برویم!

بررسی فنی: پرقدرت و کم مصرف!

در تندر پیکاپ از پیشرانه ۴سیلندر خطی K4M با حجم ۱.۶ لیتر و ۱۶ سوپاپ استفاده شده است. همان پیشرانه‌ای که در سینه تمام مدل‌های تندر ۹۰ و ساندرو می‌تپد. توان ۱۰۵ اسب بخار در دور ۵۷۵۰ و گشتاور ۱۴۰ نیوتن‌متر در دور ۳۷۵۰ این موتور هیچ تفاوتی با نسخه سواری ندارد، اما راندمان دنده‌های گیربکس و ضریب دیفرانسیل متفاوتند. این پیشرانه با استاندارد آلایندگی یورو ۴ تولید می‌شود. در انتهای این بخش می‌توانید جدول کامل مشخصات فنی وانت ال ۹۰ را ببینید.

شتاب و قدرت بالا، برگ برنده وانت ال ۹۰ است. حالت Close Ratio گیربکس کمک می‌کند خودرو در هر دور موتوری کشش مناسب داشته باشد. این خودرو در دنده ۱ و ۲ خیلی سریع به بالاترین کارایی ممکن می‌رسد و البته به همین دلیل، بهتر است در ترافیک پدال کلاچ را با دقت رها کنید. حداکثر سرعت تندر وانت ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت است و در ۱۰ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

مصرف سوخت تندر وانت درست مانند نمونه سواری آن در شرایط عالی قرار دارد. اگر به گفته‌های ایران خودرو اطمینان کنیم، این خودروی باری در یک سیکل ترکیبی در هر ۱۰۰ کیلومتر فقط ۷.۶ لیتر بنزین مصرف می‌کند. در کنار همه مزایای فنی این وانت، باید به تهیه آسان قطعات یدکی و دسترسی راحت به تعمیرکاران حرفه‌ای در سراسر کشور را هم ضمیمه کرد.

سیستم تعلیق این وانت در بخش جلو با کمک طبق‌های جناقی و مکفرسون و در بخش عقب با کمک نفرهای مارپیچی و میل پیچشی تقویت‌شده کار می‌کند. ترمز جلو از نوع دیسکی و ترمز عقب از نوع کاسه‌ای است و خودرو به سیستم ترمز ضدقفل (ABS) و EBD مجهز است و برای هر دو سرنشین وانت کیسه هوا هم در نظر گرفته شده است.

طراحی متفاوت سیستم تعلیق باعث شده وانت تندر ۹۰ سواری نسبتا خشکی داشته باشد که گرچه چندان دلچسب نیست، اما هنگام حمل بارهای سنگین کارآمد است. ارتفاع شاسی در کنار سیستم تعلیق خاص این وانت کاری می‌کند که حتی هنگام عبور از جاده‌های ناهموار با بار سنگین هم ضربه‌ای به شاسی یا بدنه وارد نشود. برتری هندلینگ این مدل نسبت به رقبا واقعا چشم‌گیر است و در عبور از پیچ‌ها هم عملکرد بسیار خوبی دارد.

جدول مشخصات فنی وانت ال ۹۰

دوراهی انتخاب: وانت ال ۹۰ در برابر رقبا

در این بخش تصمیم گرفتیم وانت ال ۹۰ را با دو مدل هم‌رده خود در بازار یعنی وانت آریسان و وانت کارا مقایسه کنیم. پیش از در وبلاگ الوپیک نقد و بررسی مفصلی از وانت آریسان و وانت کارا نوشته‌ایم.

تندر پیکاپ یا وانت آریسان؟

وانت آریسان محصولی از ایران خودرو است که روی پلتفرم پژو ۴۰۵ سوار است و از پیشرانه تقویت‌شده پیکان یا همان پیشرانه پژو روآ استفاده می‌کند. گشتاور هر دو وانت تقریبا مشابه است اما وانت ال ۹۰ توان بیشتری دارد. علاوه بر ویژگی‌های فنی، وانت ال ۹۰ در طراحی خارجی و داخلی و استحکام هم برتری خود را نسبت به آریسان حفظ می‌کند، اما قیمت پایین‌تر آریسان در نهایت آن را به گزینه انتخابی بسیاری از خریداران تبدیل می‌کند.

تندر وانت در برابر وانت کارا

وانت کارا در واقع نسخه‌ای از وانت مزدا ژاپنی است که با کیفیت پایین‌تر در ایران تولید می‌شود. کارا طراحی ظاهری بسیار ساده‌ای دارد. کابین آن با مواد اولیه بسیار بی‌کیفیت ساخته شده و احساس ناخوشایندی به سرنشینان می‌دهد و از نظر امکانات رفاهی هم بسیار ضعیف‌تر از وانت تندر است.

با این حال کارا توان خروجی و گشتاور بیشتری نسبت به وانت تندر ۹۰ دارد که گاهی باعث تردید خریداران می‌شود.

وانت L90: ساده، زیبا و کارآمد

با بررسی دقیق ویژگی‌های وانت ال نود می‌توان فهمید که برای فضای شهری انتخاب بسیار خوبی است. ظاهر موجه و دلچسبی دارد و کارآیی آن برای بارهای شهری کاملا مناسب است. شاید تنها شرایطی که باعث می‌شود وانت ال ۹۰ را به خریداران پیشنهاد نکنیم، زندگی در مناطق روستایی و رفت‌وآمد در جاده‌های شدیدا ناهموار و نیاز به حمل بارهای بسیار سنگین باشد.