تاریخچه حملونقل در ایران
از گذشته تا کنون، همواره نیاز به حملونقل احساس شده است اما به دلیل کوچک بودن فضا و محدود بودن تجارت در زمان قدیم، روش حملونقل توسط انسان و حیوانات، جوابگو نیازهای آن زمان بوده است. گذر زمان و افزایش نیازهای انسان باعث شد، اختراع وسایل حملونقل سرعت بگیرد تا حدی که امروزه از هر وسیلهای برای حمل و نقل، کمک میجوید.
قبل از پرداختن به تاریخچه حملونقل در ایران، بهتر است کمی با تاریخچه آن در جهان، آشنا شویم:
مراحل تشکیل و پیشرفت حملونقل در جهان
استفاده از انسانها و حیوانات:
حملونقلهای جادهایی ابتداییترین و مهمترین راههای ارتباطی انسان بودند که در گذشته برای رفت و آمد از انسانها و حیواناتی نظیر گاو، اسب والاغ استفاده میشد.
حملونقل با استفاده از چرخها:
ساخت جاده برای عبور و مرور در ابتدا توسط یونانیان باستان در حدود ۳۰۰ هزار سال قبل انجام شد که هدف از ساخت این جادهها حرکت ارابه و درشکهها در آن زمان بود اما به مرور جادهها تغییر کاربری دادند و از خاکی به سنگی و گچی تبدیل شدند. ساخت اولین جاده گچی ۵۰۰ سال قبل از میلاد توسط داریوش کبیر در ایران انجام شد.
حملونقل امروزی و نوین:
جادههای نوین برای اولین بار در اوایل قرن نوزدهم میلادی و توسط آمریکاییها ساخته شدند اما با گذشت زمان و روی کار آمدن اتومبیلها و ماشینهای سنگین، جادههای قدیمی جای خود را به ریلها و جادههای گچی دادند و هر ساله با پیشرفت فناوری و صنعت، جادهها و وسایل نقلیه، پیشرفت بسزایی داشتند تا به امروز که این صنعت مهم به سر حد پیشرفت خود رسیده است.
حملونقل در ایران
مسیر پیشرفت ایران در راهسازی و حملونقل را میتوان به سه دسته تقسیم کرد:
- دوران باستان
- زمان ظهور اسلام
- عصر جدید
دوران باستان و راههای ارتباطی در ایران:
در دوران باستان، هدف از ساخت راهها عموما برای برقراری ارتباط حاکمان با مناطق مختلف و حل مشکلات جنگی و دولتی بود و جاده ابریشم و راه شاهی یکی از بزرگترین راههای ارتباطی بین جوامع مختلف محسوب میشد که در دوران باستان شکل گرفت و علاوه بر اهداف دولتی، تاثیر بسزایی در تجارت و پیشرفت بازرگانان در ایران داشت.
راههای ارتباطی در زمان ظهور اسلام:
در زمان ظهور اسلام، شهرسازی در ایران بسیار گسترده شده بود و شهرها شکل جدیدی به خود گرفتند. در این دوره ایران پیشرفت بزرگی در زمینه حملونقل و ساخت راههای ارتباطی داشت؛ از جمله پیشرفت ارتباطی در آن زمان میتوان به ساخت راههای کوهستانی و ساخت بناهای بین راهی اشاره کرد.
حملونقل جادهای در ایران
پیشینه حملونقل جادهای ایران خیلی طولانی نیست و میتوان گفت در دوره قاجار حمل بار با وسایل نقلیه باری آغاز شد. در آن زمان داشتن گواهینامه پایه یک بسیار مهم بود و رانندگان کامیون حمل بار، ظرف مدت ۱۰ روز آموزش میدیدند و در مسیر شمال به جنوب کشور و بالعکس، به کار گرفته میشدند. بعد از جنگ جهانی دوم بود که کامیونهای بیشتری (دست دوم اروپایی) به کشور وارد و باعث شد که شغل کامیونداری به منطقهای و استانی تبدیل گردد. تا آن زمان حمل بار بینالمللی در ایران رایج نشده بود، اما به فاصله چند سال بعد از انقلاب روسیه، ارمنیها شرکتهای حملونقل بینالمللی را در ایران تأسیس کردند.
حملونقل جادهای ایران از سادهترینها تا مهمترینها
پس از رونق گرفتن حملونقل جادهای ایران، نه تنها معاملات کلان و کارهای تجاری بزرگ توسعه پیدا کردند و سبب افزایش تولید و رشد اقتصاد شهرها شدند، بلکه تعامل بین مردم شهرهای مختلف نیز چه از لحاظ اقتصادی و چه از نظر مناسبات اجتماعی، تا حد قابل ملاحظهای بیشتر شد. به همین دلیل بر حسب نیازهای به وجود آمده، برخی شرکتهای حملونقل جادهای نیز حوزه فعالیتهای خود را از سطح یک شرکتی که تنها به حملونقل بار میپرداختند، به انجام فعالیتهایی مثل بستهبندی بارها نیز توسعه یافتند که البته در این میان، از بستهبندی بارهای مهم تجاری گرفته تا مثلا بستهبندیهای سادهتر و غیر اقتصادی مانند بستهبندی اثاث منزل نیز به عنوان یکی از فعالیتهای این شرکتهای حملونقل جادهای در نظر گرفته شدند.
الوپیک اولین سامانه خدمات حملونقل آنلاین کشور است که بستهها و مرسولات مشتریان را با قیمتی ارزان و سرعت بالا به مقصد مورد نظر آنها میرساند. تمام مشتریان میتوانند به صورت آنلاین مسیر سفیر خود را دنبال کرده و از تحویل و دریافت بسته ارسالی مطمئن باشند و علاوه بر آن مدیریت هزینه و زمان سفر خود را به بهینهترین شکل ممکن انجام دهند. این استارت آپ از سال ۱۳۹۵ با مدیریت مهدی نایبی کار خود را آغاز کرد و حال جزو موفق ترین استارت آپهای در حال حاضر ایران است.
دیدگاه ها